“Sterke comeback van Dick Maas”  

Enkele jaren schitterde een van Neerlands meest succesvolle filmmakers in afwezigheid op het witte doek, met een mislukt Engelstalig avontuur achter de rug werd de regisseur bijna afgeschilderd als voltooid verleden tijd. Zo werd Vet Hard-regisseur Tim Oliehoek aangekondigd als ‘de nieuwe Dick Maas’. Oliehoek en de zijnen konden de verwachtingen echter niet waarmaken, en met zijn sterke comeback Moordwijven bewijst Maas maar eens te meer de genrefilmer bij uitstek te zijn.

Rimpelloos bestaan
De drie miljonairsvrouwen Kitty, Estelle en Nicolette leiden een luxueus bestaan. Hun voornaamste zorg is de strijd tegen het ouder worden. Ze shoppen wekelijks bij de plastisch chirurg om maar jong en aantrekkelijk te blijven, voor zichzelf én voor hun echtgenoten. Aan het rimpelloze bestaan komt abrupt een eind als Kitty vermoedt dat haar man vreemdgaat. Om te voorkomen dat ze aan de kant wordt gezet en er een eind komt aan haar luxe leven, besluiten de vriendinnen haar echtgenoot uit te weg ruimen.

De vriendinnen dalen af naar de Amsterdamse Wallen om een huurmoordenaar te vinden die dit klusje kan klaren. Wat een gemakkelijke klus had moeten zijn, blijkt toch meer voeten in aarde te hebben dan de dames hadden verwacht. 

Jong en oud
Met Moordwijven weet Dick Maas zich na enkele jaren van afwezigheid sterk te revancheren, misschien wel met zijn beste prent sinds het eerste Flodder deel, nu alweer ruim twintig jaar geleden. Waar het scenario van zijn meest recente werk niet bepaald het sterkste punt was, is deze keer genoeg zorg gestoken in het eigentijdse maar vooral goed geschreven en gebalanceerde scenario. De vele rake en strak getimede grappen  worden in een razend tempo op de kijker afgevuurd, waarbij schrijver en regisseur Maas gelukkig elke vorm politieke correctheid overboord heeft gezet. 

Cruciaal in het slagen van de grappen is de cast, die gelukkig meer dan bekwaam toont te zijn. De drie moordwijven vervullen de hoofdrollen namelijk met verve, daarin bijgestaan door een uitstekende bezetting van de bijrollen. Zo zien we naast Kees Boot en Hans Kesting  vertrouwde gezichten als  Stefan de Walle, Bert André, Lou Landré en een fantastische Peer Mascini hun opwachting maken. Waarbij we ook zeker niet Inge Beekman mogen vergeten, die voor de vijfde keer een cameo in een film van zoonlief heeft.

Vanzelfsprekend mag het in een film die de naam van Maas draagt niet aan spektakel ontbreken, en ook daarin stelt deze niet teleur. Zo laat Maas onder andere een vliegtuig in een kantoorgebouw crashen en een Maybach van ruim zes ton na een spectaculaire achtervolging over de kop vliegen. De  knappe actiescènes zijn uitstekend in beeld gebracht door Guido van Gennep, die de film met een kitsch randje fotografeerde. Daarin werd hij  naadloos aangevuld door kostuums, make-up en production design. Enkel de montage had op sommige momenten wat strakker gemogen, met name het eerste deel trekt zo nu en dan behoorlijk.

Waardering: *** half 

Moordwijven (2007)
Regie: Dick Maas
Scenario: Dick Maas
Producent: Dick Maas, Tom de Mol
Camera: Guido van Gennep
Muziek: Dick Maas
Montage: Bert Rijkelijkhuizen
Met: Bracha van Doesburgh, Hadewych Minis, Sanne Wallis de Vries, Hans Kesting, Kees Boot, Bart Klever, Bart Oomen, Dorien Rose, Peer Mascini e.a.
Taal: Nederlands
Duur van de film: 96 minuten / Kleur
Distributie: Independent Film
Te zien vanaf: 20 december 2007