“Ode aan het dagelijkse leven”

 

In Dag in Dag uit neemt regisseur Ties Schenk de kijker mee naar een doodgewone straat ergens in Nederland. De zes families of koppels die er wonen staan op, gaan met de bus naar werk of school, keuvelen thuis wat of gaan een andere weg, maar altijd keren ze op het eind van de dag weer terug naar de voor hen vertrouwde straat. Dag in dag uit gaat het leven zo zijn gangetje, tot één van hen aan het eind van de dag door de dood getroffen wordt.

 

 

 

Subtiel
Dag in Dag uit start met het tonen van de leefwereld van de zes verschillende families die in de film de hoofdrol vervullen. In een vloeiende sequentie worden de families en sfeer krachtig neergezet. De oude, gekwetste leraar Boy, door enkele leerlingen hardhandig toegetakeld, klampt zich vast aan het leven dat hij tot dan toe kende, maar lijkt een uitzichtloos bestaan te leiden. Linda is een jonge vrouw die haar relatie probeert te beschermen tegen invloeden van buitenaf en haar vriend hierdoor wantrouwt. Bart en zijn vrouw hebben een jonge dochter, maar zijn vastgeroest in de sleur van het dagelijkse leven en kunnen niet meer van elkaar en het leven genieten. Puber Jasper voelt zich onzeker en probeert zijn (te) zorgelijke moeder duidelijk te maken dat hij zijn problemen zelf op wil lossen. Wanda biedt haar verdriet het hoofd, snakt naar liefde en rust en ziet uit naar vakantie. Faridah blijft een buitenbeentje in de straat, maar lijkt wel de enige te zijn die zich gelukkig voelt. In Dag in Dag uit worden deze zes verhalen subtiel door elkaar verweven en ontstaat er, ondanks dat het allemaal eenlingen betreft, een gevoel van saamhorigheid en stilzwijgende steun.

 

Hoewel de film in haar geheel prima in elkaar zit, is het meest mooie aan Dag in Dag uit dat de regisseur door middel van een ingetogen mise-en-scène, cinematografie en muzikale ondersteuning de beelden voor zich laat spreken en dialogen bewust tot een minimum beperkt. De zorgen, kleine irritaties en de machteloosheid waar elk afzonderlijk personage mee worstelt, worden in korte tijd tastbaar gemaakt door een sterke sfeerschepping en subtiel (stil) spel. Met name Monic Hendrickx, Eva van de Wijdeven en Wim van der Gijn weten ontroering en medeleven op te wekken in een aantal herkenbare, treffende scènes. Dag in Dag uit lijkt een film te zijn waarin weinig enerverends gebeurt, maar toont in de krappe veertig minuten meer emoties en gevoelens dan veel films met avondvullende speelduur.

 

Waardering: *** half

 

Te zien: vrijdag 31 oktober, 22.45 uur, Nederland 2.