Briefgeheim van regisseur Simone van Dusseldorp is vakkundig gemaakt, maar mist spannende momenten en tempo om echt te overtuigen. 

Gepimpt
Terlouws authentieke en spannende jeugdboek ‘Briefgeheim’ (1973) werd voor de gelijknamige film volledig ’gepimpt’. Mobieltjes, internet en mp3-spelers verraden de hedendaagse setting. Het uitgangspunt bleef hetzelfde: de elfjarige Eva (Hanna Obbeek) loopt weg van huis, is ongewenst getuige van een moord en krijgt vervolgens te horen dat haar vader (Daan Schuurmans) een crimineel is die voor de moordenaar werkt. Samen met haar vriendjes gaat ze op onderzoek uit en probeert ze de waarheid te achterhalen.

Rechtlijnig
In potentie bevat Briefgeheim genoeg ingrediënten voor een vlotte en spannende jeugdfilm in de stijl van succesvolle series als Q&Q en Thomas & Senior. Zo is er de louche zakenman met handlangers, wordt er iemand vermoord en gaan de kinderen er als ware Miss Marples op uit. Toch overtuigt Briefgeheim niet helemaal. Dit is grotendeels te wijten aan het nogal rechtlijnige en dunne scenario van Marco van Geffen en Anna van der Heide. De film huppelt van de ene scène naar de andere, zonder dat er een sterke spanningsboog of spanningsopbouw aanwezig is. Zelfs met een relatief korte speelduur van 74 minuten voelt de film – zeker in het middenstuk – wat langdradig aan.

Daartegenover staan echter de enthousiaste acteerprestaties van de drie jeugdige acteurs, prima bijrollen van onder anderen Daan Schuurmans en Filip Peeters en een prachtige cinematografie van Lennert Hillege. Het maakt Briefgeheim – ook op de momenten dat het verhaal wat inzakt – alleszins kijkbaar.

Waardering: ** half