De drie jongens in Hasta la Vista! zijn het zat. Geen van hen heeft ooit seks gehad en daar moet maar eens verandering in komen. Natuurlijk mogen de ouders geen lucht van hun plannen krijgen, dus wordt de ontmaagdings-vakantie verpakt als culturele wijnreis, waar absoluut geen plek is voor vaders en moeders. De 28-jarige Philip legt uit dat hij eindelijk eens op zijn eigen benen wil kunnen staan. Figuurlijk gesproken dan, want hij zit al zijn hele leven gevangen in een rolstoel. Ook Lars en Jozef zijn sterk lichamelijk beperkt, de een getergd door een hersentumor, de ander door een oogziekte.

Zonder begeleiding gaat het dus niet lukken om bij het speciale bordeel voor gehandicapten in Spanje te komen. Gelukkig is een gehandicapten-transportbedrijf bereid om de trip te maken. En zo begint er een roadmovie waarbij, zoals gewoonlijk, de reis belangrijker is dan de eindbestemming.

Heel verrassend pakt het allemaal niet uit, ondanks het feit dat de hoofdpersonages geen doorsnee-jongens zijn. Hasta la Vista! volgt een redelijk voorspelbare lijn, waarbij niet wordt geschroomd om levenslessen luid en duidelijk uit te spreken. Maar dat de constructie van de film constant zichtbaar is, is niet eens het grootste bezwaar.

Het spijtige van dit komische drama is dat de drie hoofdpersonen maar amper sympathie weten op te wekken. Lars en vooral Philip zijn asociaal en egoïstisch, en Jozefs personage blijft steken in een karikatuur van een gehandicapte. De emotionele reis die de makers voor ogen hadden, met de gebruikelijke lach en een traan, komt dan ook nauwelijks uit de verf. Daar zijn deze drie jongens te vervelend voor.

Waardering: **

Hasta la Vista! (2011)
Regie: Geoffrey Enthoven
Scenario: Pierre de Clerq
Producent: Mariano Vanhoof
Camera: Gerd Schelfhout
Montage: Philippe Ravoet
Met: Robrecht Vanden Thoren, Tom Audenaert, Gilles De Schrijver, Isabelle de Hertogh, e.v.a.
Taal: Nederlands, Frans
Speelduur: 115 minuten
Te zien vanaf: 24 november 2011