web analytics

Recensie: Loft

Reacties zijn gesloten


Twee jaar geleden veroverde Erik van Looy de Vlaamse bioscopen met zijn intrigerende thriller
Loft. Met 1.186.071 bezoekers is de film tot op heden de best bezochte Vlaamse film ooit. Antoinette Beumer komt nu met een Nederlandse remake die het niveau van het origineel dicht benadert.

Remake
Waarom een remake maken van een ontzettend succesvolle film in dezelfde taal als de onze? Een veel gestelde vraag, die echter even snel als simpel te beantwoorden is: het verleden heeft (helaas) onomstotelijk aangetoond dat er geen Nederlanders naar Vlaamse film gaan en vice versa – enkele uitzonderingen daargelaten natuurlijk. En waarom vervolgens het wiel opnieuw uit proberen te vinden door een slimme thriller te schrijven als dit door scenarist Bart de Pauw en regisseur Erik van Looy al op voortreffelijke wijze is gedaan?

Loft vertelt het verhaal van vijf vrienden die in het geheim een appartement delen waarin ze hun minnaressen ontvangen. Op een ochtend treft één van de vrienden echter het lijk van een jonge vrouw aan in de loft. Geen van de vrienden kent de vrouw, weet waar ze vandaan komt en hoe ze terecht is gekomen in hun loft.

Het op het oog onaantastbare en perfecte leven van de vijf vrienden komt volledig op de kop te staan met de ontdekking van het lijk in de loft. Niet alleen zijn ze bang dat hun vrouwen nu achter hun overspelige praktijken komen, ook blijken ze elkaar minder goed te kennen dan gedacht.

Plot-driven
Regisseuse Antoinette Beumer (De gelukkige Huisvrouw) maakt met Loft een onvervalste thriller, haast een klassieke whodunnit maar dan in een modern jasje, die de kijker geregeld op het puntje van de stoel doet zitten. Het originele scenario van Bart de Pauw – voor deze remake in essentie vrij letterlijk, maar qua dialoog minder scherp bewerkt door thrillerschrijfster Saskia Noort – kenmerkt zich door de grote kracht van plotwendingen, die het verhaal voortstuwen en een slim spelletje spelen met de verwachtingen van de kijker.

De sterrencast, bestaande uit onder anderen Fedja van Huêt, Barry Atsma en Gijs Naber, staat zo volledig in dienst van de plot van de film. Verwacht dan ook geen diepgaande karakterontwikkelingen of levensoverpeinzingen, maar een effectieve, vlot gesneden en prachtig geschoten thriller, waarin naast een constante spanning humor een grote rol speelt. In stijlvolle flashbacks, die de kijker meer inzicht geven in het leven van de personages en de weg die is afgelegd van het begin van het gebruik van de loft tot het vinden van het lijk, zorgt met name Jeroen van Koningsbrugge (die één van de vijf vrienden speelt) voor een komische en luchtige noot.

Spannend
De enige noemenswaardige verschillen tussen de originele Loft en deze versie van Beumer liggen besloten in naar Nederlandse gewoonten vertaalde dialogen en situaties. De remake biedt dan ook weinig nieuws, maar dat was ook niet nodig. Net als het origineel is deze Nederlandse Loft een vernuftig geschreven, goed gespeelde en prachtig vormgegeven thriller, meeslepend, spannend en voorzien van een goede ontknoping. Jammer alleen dat de film iets aan snelheid en kracht heeft verloren door de minder scherp geschreven dialogen en de film iets te hip wil eindigen met een commerciële soundtrack van de Britse band Scouting For Girls – dit in tegenstelling tot de meer passende melancholische noot waarmee het Vlaamse origineel eindigt.

Waardering: *** half

Loft (2010)
Regie:
Antoinette Beumer
Scenario: Bart de Pauw, bewerkt door: Saskia Noort
Producent: Rachel van Bommel, Sander van Meurs
Camera: Danny Elsen
Montage: Philippe Ravoet, Annelien van Wijnbergen
Muziek: Wolfram de Marco
Cast: Barry Atsma, Fedja van Huêt, Gijs Naber, Jeroen van Koningsbrugge, Chico Kenzari, Kim van Kooten, Sallie Harmsen, Lies Visschedijk, Hadewych Minis, Katja Herbers, Anna Drijver, e.v.a
Te zien vanaf:
16 december 2010.

5 gedachten over “Recensie: Loft

  1. Normaliter houd ik niet echt van Nederlandse films; te veel sex, te slechte dialogen, flauwe wendingen in een verhaal. Dus toen een vriendin me meevroeg om op zondagmorgen mee te gaan omdat ze kosteloos kaartjes had voor de film De Loft was ik niet direct enthousiast. Uiteindelijk vond ik de film echt de moeite waard; vooral Jeroen van Koningsbrugge was een welkome verrassing in de cast. Wel jammer dat er vooral ‘kut’ en ‘shit’ wordt geroepen in moeilijke situaties, onze taal biedt volgens mij meer mogelijkheden maar dat is dan weer typisch een Nederlands script.

  2. Kut is natuurlijk iets typisch Nederlands, het is immers een Nederlands woord. Maar shit hoor ik ook in elke buitenlandse film voorbij komen hoor, evenals fuck – en met grote regelmaat zelfs érg vaak. Stoor je je daar ook aan?

  3. Hele leuke film! Als je, zoals ik, van psychologische thrillers houd is dit echt een film om naar toe te gaan. Goede dialogen en vooral in de 2e helft volgt de ene wending de ander op waardoor het niet te voorspellen is wie de dader is en dat maakt dat je op het puntje van je stoel zit om erachter te komen wie het nu gedaan heeft en waarom.
    Ik vond het met de sex en het vloeken voor een NL film echt reuze meevallen en heb me er niet aan gestoord, dat is wel eens anders geweest.
    Een echte aanrader…

  4. De film vond ik niks aan, het was erg saai. Voor mij hoefde er niet een remake te komen van de oorspronkelijke Belgische ‘Loft’.
    Toch respect voor de acteurs! (Y)

Reacties zijn gesloten.