web analytics

Recensie: Me & Mr. Jones

Reacties zijn gesloten


Mei 2005 verdween de Amerikaanse Natalee Holloway spoorloos op het pittoreske Aruba. Joran Van der Sloot was, is en blijft hoofdverdachte. In het dynamisch gedraaide, gemonteerde en gespeelde
Me & Mr. Jones gaat een jonge journalist (Robert de Hoog), overtuigd dat het ze nog leeft, op zoek naar het meisje. Het wordt voor hem niet alleen een zoektocht naar Natalee, maar ook naar zichzelf, zijn vader en de vrouw (Hanna Verboom) die hem assisteert.

Sympathiek
Sympathiek oogt het allemaal wel, de kleine, intieme spelscènes tussen De Hoog en Verboom, de zo nu en dan lange shots waarin de acteurs de tijd krijgen hun emoties zichtbaar te maken en de moeite die gedaan wordt een mogelijke nieuwe verklaring te geven voor de verdwijning van Holloway. Maar het overvolle en daardoor oppervlakkige scenario wringt af en toe net iets te nadrukkelijk. In de nog geen negentig minuten die de film duurt, zitten zoveel dramatische verwikkelingen verstopt, dat geen van allen genoeg tijd kan krijgen om overtuigend uitgewerkt te worden.

Overvol
Want veel is het allemaal wel, als de film niet alleen gaat over de verdwijning van Holloway en de rol  hierin van Van der Sloot, maar ook verhaalt over de zoektocht van de journalist naar zichzelf en zijn vader, zijn helpende hand een terminale prostituee blijkt te zijn die ook nog eens verkracht wordt en een verleden blijkt te hebben met zijn vader. Regisseur en scenarist Paul Ruven neemt hiermee iets te veel hooi op zijn vork en blijft net te vaak aan de oppervlakte hangen. De emoties zijn zichtbaar, maar worden nergens voelbaar.

Het maakt van Me & Mr. Jones een pretentieuze, maar sympathieke film, die vooral doet denken aan degelijke, waargebeurde televisiedrama’s uit de Verenigde Staten.

Waardering: ** half

Me & Mr. Jones gaat 22 september in première tijdens het Nederlands Film Festival. Daarna is de film te zien via Video on Demand (VoD).