Daar staan ze weer, met zijn vijven op een rij. Zo vol als het bierblik in hun handen, zo leeg is de blik in hun ogen. En ja hoor, weer wordt er uit het niets een van de jongens door een auto gegrepen. “Origineel hoor”, merkt een bijdehante puber sarcastisch op. Hij heeft groot gelijk, New Kids Nitro komt regelmatig over als een herhaling van de succesfilm uit 2010. Nog geen minuut later heeft de knul een kogel in zijn hoofd. Zo, de toon is gezet.
Zelfbewuste grappen
Natuurlijk past het wel bij deze jongens, de kritiek zal ze allemaal een worst wezen. Dat ze direct open en bloot toegeven dat ze een succesformule aan het uitmelken zijn, is lekker lomp en schaamteloos, zoals we de New Kids kennen. Ze doen het alleen wel erg vaak. Continu lijken ze de hype die ze hebben aangericht te willen benadrukken. Als het niet in de vorm is van de snotneus in de openingsscène, dan zijn het wel de (met opzet) slecht getimede New Kids-imitaties, of een oude dame die zich beklaagt over het obscene taalgebruik. Erg op de lachspieren werken al die zelfbewuste grappen niet.
Het enige wat de makers er uiteindelijk mee duidelijk maken is dat ze schijt aan iedereen hebben, en dat ze lekker niets aan hun formule gaan veranderen. Dat is misschien wel een authentiek ongegeneerde New Kids-statement, maar een bij-effect van die aanpak blijkt dat grappen de kijker nu veel minder verrassen. En dat maakte het eerste deel juist leuk: al die haast onvoorstelbaar flauwe en gestoorde situaties, hoe banaal ze ook waren. De gedachte dat je vorig jaar om hetzelfde hebt zitten lachen is moeilijk weg te dringen.
Herhaling
Er valt ook nu nog wel wat te grinniken om schunnige nieuwe vondsten, de makers waren niet compleet inspiratieloos. Maar vaker komt het voor dat grappen opnieuw door de molen worden gehaald, of dat ze hun doel compleet missen. Wie het eerste deel heeft gezien zal dus meer van hetzelfde tegenkomen, en veel van tevoren aanvoelen. Want zelfs aan de New Kids kun je gewend raken.
Waardering: ** 1/2
New Kids Nitro (2011)
Regie en scenario: Steffen Haars en Flip van der Kuil
Producent: Hans de Weers en Reinout Oerlemans
Camera: Joris Kerbosch
Montage: Flip van der Kuil en Brian Ent
Met: Steffen Haars, Flip van der Kuil, Huub Smit, Tim Haars, Wesley van Gaalen, e.v.a.
Taal: Nederlands
Speelduur: 78 minuten
Te zien vanaf: 8 december 2011
Ik snap de kritiek op New Kids Nitro niet helemaal, persoonlijk vind ik het weer een geslaagde film. De schrijver van deze review kijkt niet helemaal objectief naar een film (wat bij deze film een groot probleem is in de media, zo zie je grote verschillen in punten scores), zo beslist hij voor andere of dit grappig is ja of nee. Je houd van deze soort humor en dus van de New Kids of je vind het verschrikkelijk, ik kan er altijd wel om lachen en ja ze melken hun idee uit ze doen dit toch ook weer in geheel eigen stijl. Persoonlijk vind ik New Kids wel een verademing in de film wereld, een eigen stijl eigen vorm van humor die helemaal is aangeslagen bij het grote publiek. Prima film dit niet meer vernieuwend maar ze gaan lekker door met de lompe en vermakelijke humor uit het eerste deel en de scetches.
Persoonlijk vind ik New Kids erg irritant. In mijn omgeving hoor ik er ook steeds minder over.
De schrijver Simon Carmiggelt schreef eens over het tweede boek van de succesvolle debutant: “Hetzelfde nog een keer, maar dan minder”. En dat is, wat mij betreft, op New Kids Nitro ook het geval.