web analytics

Recensie: Razend

Reacties zijn gesloten

In Razend wordt tiener Sven mishandeld door zijn drankzuchtige vader en klasgenoot Roosmarijn door een leraar betast. Pubers moeten het ontgelden in het domein van Carry Slee, maar hebben altijd elkaar nog. Regisseur Dave Schram heeft er opnieuw een sympathieke film voor en over jongeren over gemaakt, die helaas wel af en toe te ver doordraaft.

In de vorige vier verfilmingen kwamen onderwerpen als alcoholisme, XTC-verslaving, anorexia en lover-boys al voorbij. Zware thema’s, waarbij het vaak een probleem bleek om alle ellende te doseren; het scenario vloog nog wel eens uit de bocht. Ook de verfilming van Razend is niet altijd even subtiel. Schram en vaste scenarist Maria Peters zetten een handtastelijke wiskundedocent en een vader met losse handjes meer neer als karikaturen dan geloofwaardige personen. Beter was geweest als de twee boemannen niet iedere gelegenheid aangrepen om zich uit te leven.

Zulke overtrokken situaties zijn inmiddels een kenmerk voor de populaire reeks boekverfilmingen. Het valt te betwijfelen of het gekwelde hoofdpersonage na zo’n diepe val wel weer vrij van schade overeind kan krabbelen. Krijgen jongeren zo geen vertekend beeld voorgeschoteld? De loop van het verhaal is lang niet altijd reëel in de Carry Slee-films.

Toch geven ze op deze manier wel altijd de boodschap dat er geen situatie is die niet te boven gekomen kan worden. Misschien dat die gedachte nog wel belangrijker is voor de doelgroep. Bovendien zorgen de films er al jaren voor dat belangrijke problemen onder jongeren bespreekbaar worden.

De makers hebben dus nobele bedoelingen, en daarmee kom je een heel eind. Dat er soms wat onhandig met de thematiek en dialogen wordt omgegaan, staat de film als aangenaam en vlot geheel niet in de weg. Neem bijvoorbeeld de innemende, ingetogen momenten tussen de twee jonge hoofdrolspelers. Die kleine ongedwongen scènes geven Razend toch weer de charme die Schram in al zijn verfilmingen weet te stoppen.

Waardering: ***

Razend (2011)
Regie: Dave Schram
Scenario: Maria Peters
Producent: Dave Schram, Hans Pos, Maria Peters en Daniëlle Guirguis
Camera: Erwin Steen (D.O.P.)
Montage: Ot Louw
Met: Ko Zandvliet, Abbey Hoes, Thijs Römer, Olga Zuiderhoek, Sander de Heer, e.v.a.
Taal: Nederlands
Speelduur: 93 minuten
Te zien vanaf: 12 oktober 2011