“When there are grey skies, I don’t mind the grey skies. You make them blue, Sonny boy.” Rika en Waldemar kijken betoverd naar het bioscoopscherm. Het liedje uit The Singing Fool lijkt voor hen te zijn gemaakt. Ze hebben alleen zichzelf en elkaar om het hoofd boven water te houden.
Sonny Boy
Sonny Boy begint in de jaren ’20, wanneer Waldemar (Sergio Hasselbaink) vanuit Suriname naar Nederland vertrekt. Als zwarte wordt hij met de nek aangekeken, maar dat weerhoudt hem er niet van om hard door te studeren en een carrière op te bouwen. Hij vindt onderdak bij Rika (Ricky Koole), die net is weggegaan bij haar overspelige man en nu met vier kinderen de eindjes aan elkaar probeert te knopen. Rika en Waldemar moeten allebei in een isolement een nieuwe toekomst opbouwen en lijken alleen aan elkaar steun te hebben.
Rika wordt zwanger, tot grote woede van haar man (ze is nog niet gescheiden), die alles op alles zet om de kinderen bij haar weg te krijgen. Waldemar en Rika blijven achter met hun pasgeboren zoontje Waldy ‘Sonny Boy’. Ze proberen er het beste van te maken, maar met de opkomst van het nazisme wordt de situatie nog lastiger.
Muur
Er is veel aandacht besteed om dit waargebeurde verhaal, gebaseerd op het boek van Annejet van der Zijl, zo overtuigend mogelijk in beeld te brengen. Het Nederland van de jaren ’30 en ’40 wordt fraai verbeeld met gedetailleerde kostuums en decors. En hoewel Sergio Hasselbaink als Waldemar wel erg keurig Nederlands spreekt voor een net geëmigreerde Surinamer, heeft Sonny Boy over het algemeen een overtuigende cast. Toch is dat allemaal niet genoeg om de film overeind te houden.
Het probleem zit in het script. Iedere emotie die de film zou kunnen oproepen, wordt afgestompt doordat personages alles letterlijk uitspreken. Alsof de regieaanwijzingen één op één zijn overgenomen in de dialogen. Met zinnen als “Ik droom van een betere toekomst” of “Ik word gek van het verstoppen!” werkt het scenario als een muur die pal tussen de kijker en de personages in staat.
Sonny Boy zakt met zijn 132 minuten nooit echt in, maar meeslepend wordt het nergens. Het is vrijwel volledig te wijten aan het scenario, waarin gegevens uit het boek soms zo letterlijk geïnterpreteerd zijn, dat het onbedoeld komisch wordt. Dit wordt extra pijnlijk in de ontknoping, die het boek een emotioneel slotakkoord geeft, maar in de film vooral blijft hangen in ongeloofwaardigheid.
Waardering: **
Sonny Boy (2011)
Regie en scenario: Maria Peters
Producent: Maria Peters, Hans Pos en Dave Schram
Camera: Walther van den Ende
Montage: Ot Louw
Muziek: Henny Vrienten
Met: Ricky Koole, Sergio Hasselbaink, Micha Hulshoff, Marcel Hensema, Gaite Jansen, e.v.a.
Taal: Nederlands, Duits
Speelduur: 132 minuten / Kleur
Te zien vanaf: 27 januari 2011
Ik ben normaal niet zo van de reacties, maar de quote “…Waldemar wel erg keurig Nederlands spreekt voor een net geëmigreerde Surinamer”, verdient er één. Ik hou het voor nu even op een gebrek kennis of gemakzucht.
Het is niet bijzonder en we hoeven er ook geen lintje voor, maar keurig Nederlands spreken leer je er gewoon op school en in het dagelijks leven. Het is de voertaal. Ook toen. Dat heeft iets te maken met de geschiedenis geloof ik of was je daar ook al niet van op de hoogte.
Ik vind dit film zo mooi, prachtig! Ik moest tijdens het film een traantje weg pinken. Zo mooi was het. Ik heb geen enkele minpunten van dit film. Ik vind dat het echt waard is om naar te kijken. Ik zou dit film iedereen aanraden om het film te kijken in je vrije tijd.
Ik snapte er geen bal van! Het was zo ingewikkeld ik was eens op de helft van de film en ik dacht al ‘Hé wat is dit voor onzin.’ Ik zou jullie dit film niet aanraden het is alleen maar tijdsverspilling. Het leek wel of ik naar een geschiedenis film keek. Ik houd er niet van om het woord ‘saai’ te gebruiken bij een beoordeling van een film maar ik doe het nu toch. Ik keek of er verder in het film nog verandering kwam in de vertelwijze maar dat was niet het geval, dus dat gaf uiteindelijk de doorslag.
Ik vind dit film zo mooi, prachtig! Ik moest tijdens het film een traantje weg pinken. Zo mooi was het. Ik heb geen enkele minpunten van dit film. Ik vind dat het echt waard is om naar te kijken. Ik zou dit film iedereen aanraden om het film te kijken in je vrije tijd. Een film waar mensen een voorbeeld kan nemen.
Ik vond de film best saai, er was niks aan bijna. Sommige stukken waren wel leuk tenminste.. die snapte ik. Maar sommige stukken die ik wel snapte was wel leuk. Alleen dat was echt soms. Verder was het gewoon een dood saai film. Ik heb wel betere films gezien!