De geschiedenis van zwarten in de Verenigde Staten gaat niet over rozen. Ook al is de rassenscheiding sinds 1964 afgeschaft, Afro-Amerikanen vechten tegenwoordig nog steeds om de Amerikaanse droom na te streven. De komst van een zwarte president lijkt een grote stap voorwaarts, maar jarenlang leven in kansarme en onderdrukte omstandigheden is niet iets dat je zomaar van je afschudt. Muzikanten laten hun stem horen in Times Like Deese, van Maarten Schmidt en Thomas Doebele.

Ze vertellen over wat ze persoonlijk meemaakten en hoe ze de toekomst zien. Door te praten, maar belangrijker: door erover te zingen. Bluesverhalen van jong en oud komen voorbij, gegoten in de bekende klassieke vorm, of verwerkt in moderne hiphop. Ouderen zingen voornamelijk over het verleden, jongeren over wat er nu gebeurt, maar één ding hebben ze gemeen: ze dromen allemaal van een maatschappij waar kansen ècht gelijk zijn. Is Barack Obama de man die daarvoor kan zorgen? Niet iedereen is daar even optimistisch over.

Times Like Deese geeft een aardig sfeerbeeld van hoe zwarten tegen het leven in de Verenigde Staten aankijken, en hoe ze zichzelf staande proberen te houden. Dat is allemaal mooi verwerkt door het in een muzikale vorm te steken, maar erg beklijven doet het niet. Het ontbreekt de documentaire aan een duidelijk standpunt. Dat er geen harde statements worden gemaakt is niet vreemd -deze mensen leven nu eenmaal in onzekere tijden- maar veel verder dan een vluchtige impressie komt deze documentaire niet.

Waardering: ***

Times Like Deese (2011)
Regie: Maarten Schmidt en Thomas Doebele
Producent: Frank van Reemst
Camera: Maarten Schmidt
Geluid: Thomas Doebele
Montage: Maarten Schmidt en Thomas Doebele
Met: ‘Blind Mississippi’ Morris Cummings, Brad Webb, L.C. Ulmer, e.v.a.
Taal: Engels
Speelduur: 88 minuten
Te zien vanaf: 6 oktober 2011