Acht jaar geleden presenteerde Stephan Brenninkmeijer zijn voorlopig laatste film aan het publiek. Swingers, over een broeierige partnerruil, werd in het buitenland een bescheiden cultsucces. Momenteel draait hij de thriller Caged. Tussen de opnames door sprak NeerlandsFilmdoek kort met de regisseur.

– Je laatste film dateert alweer uit 2002, waarom heeft het zo lang geduurd?

Ik heb niet stil gezeten. Aansluitend op Swingers heb ik getracht een productie te starten waarbij mijn Amerikaanse salesagent van Swingers mij koppelde aan een Amerikaanse producent/casting-agent. Dit is het project Andromeda. We kwamen een heel eind op weg, zelfs met een officiële toezegging van de actuer Eric Roberts om er een rol in te spelen. Helaas bleek de producent niet geheel bonafide en trokken de mensen zich uiteindelijk en masse weer terug, waardoor het project nu weer op mijn plank ligt. Wel heb ik enorm veel geleerd van het producentschap in die periode. Ook monteerde ik enkele (korte) films en televisieseries.

– Waar gaat Caged over?

Caged gaat over een vrouw die moet vechten tegen de vooroordelen die de maatschappij heeft over seksueel assertieve vrouwen. Het “de man is stoer, de vrouw is hoer” gegeven. Dit idee borrelde al sinds ik met Swingers in aanraking ben gekomen met (single) vrouwen die vrijuit willen genieten van hun seksuele verlangens. Maar juist de gebonden vrouwen die die verlangens hebben, maar ze niet kunnen uiten intrigeerden me. Ik ken een aantal van die vrouwen die er stiekem een dubbelleven op nahouden omdat de drang en de behoefte toch sterker zijn dan de angst om hun beschermde leventje kwijt te raken. In mijn verhaal wordt Stella, een getrouwde vrouw, ontvoerd door een onbekende en ter verantwoording geroepen over haar levensstijl.

– Dat klinkt spannend …

Het wordt dan ook een thriller. Hoewel de setting en een aantal elementen ook als horror zou kunnen worden gezien. Het is zeker geen splatter, geen Saw of Captivity. De horror-spanning is zeker reëel aanwezig maar het zit ‘m meer tussen de oren. Verder heeft de film enkele pittige erotische scènes. We zijn nu wel tien jaar verder, dus de beelden zullen ook wat gewaagder zijn dan in Swingers. Ik heb ook het idee dat ik dat aspect nog beter kan uitwerken en dat Swingers een aardige eerste poging was. Voorop staat echter wel, dat het een essentieel onderdeel moet zijn van de vertelling.

– En alles loopt tot nu toe op rolletjes?

De opnames gaan goed. We maken wel langere dagen dan gepland, maar dat ligt voor het grootste deel aan het feit dat we nu NIET meer het tempo kunnen halen dat ik met Swingers haalde of met televisie programma’s.  We draaien op de Red One camera, en in combinatie met het licht dat we willen maken, vergen de shots nu eenmaal meer tijd. Zo kan het dus gebeuren dat we, in plaats van de standaard 10 uur, soms wel eens wat meer uurtjes draaien per dag.

Gelukkig heb ik een crew die het onderste uit de kan wil halen, omdat men allen erg begaan is met het script. De sfeer is ook uitstekend. Ik vraag het ze netjes als we uitlopen, en als er iemand doorheen zit, stoppen we dan ook. Tot nu toe draaien we geweldige scènes, mede doordat de cast uitzonderlijk veel geeft, met als uitschieter Chantal Demming.

– Zo te horen kunnen we ons dus verheugen op een aantal memorabele momenten?

Verheugen is een groot woord, maar ik heb een verkrachtingsscène gedraaid waarbij iedereen het niet droog hield. Er is zelfs iemand naar huis gegaan na die scène omdat die te heftig binnenkwam. Verheugen is dus een verkeerd woord, maar ik denk dat we daar iets hebben gedraaid waar men het zeker over zal gaan hebben.

Caged is, als alles volgens plan verloopt, eind 2010 / begin 2011 in de zalen te zien.