“Ik wil graag controle houden over elk aspect van de film.
Dat wil niet zeggen dat ik ook overal verstand van heb.”
Na 12 jaar van afwezigheid keert een van Neerlands meest succesvolle regisseurs terug in de bioscoop, vanaf donderdag 20 december draait de nieuwste film van Dick Maas, Moordwijven. We spraken met de regisseur over zijn nieuwe actiekomedie en zijn carrière.
Dick Maas
Biografie
Dick Maas (Heemstede, 15 april 1951) begon in 1973 aan zijn studie aan de Nederlandse Filmacademie, alwaar hij in 1977 cum laude afstudeerde. Samen met Laurens Geels was hij van 1984 tot 2004 eigenaar van First Floor Features. Na een aantal veelbelovende korte films en videoclips bracht Maas in 1983 zijn eerste lange bioscoopfilm uit, de horror klassieker De Lift. De film over een moordlustige lift werd een groot succes en daarop maakte Maas onder eigen vlag in 1986 zijn grootste hit, Flodder. De film was een gigantisch succes met maarliefst 2,3 miljoen bezoekers en werd onlangs opgenomen in de Canon van de Nederlandse film. Vervolgens kwam in 1988 de actiethriller Amsterdamned in de zalen, over een mysterieuze moordenaar in de grachten van Amsterdam. De spektakelfilm, waarvoor alle registers werden opgetrokken, werd wederom een kassucces voor Maas.
Na twee succesvolle Flodder vervolgen en een langlopende tv-serie rond het asociale gezin maakte hij in 1999 zijn Engelstalige debuut met Do Not Disturb, waarin William Hurt en Jennifer Tilly de hoofdrollen voor hun rekening nemen. Vervolgens draaide hij in 2001 een remake van zijn debuutfilm voor de Amerikaanse markt onder de titel Down, met Noami Watts, Micheal Ironside en Ron Perlman. Na twaalf jaar komt Dick Maas terug met een Nederlandse film, de actiekomedie Moordwijven, die op 20 december in première gaat.
Filmografie
– De Lift (1983)
– Flodder (1986)
– Amsterdamned (1987)
– Flodder in Amerika (1990)
– Flodder 3 (1995)
– Do Not Disturb (1999)
– Down (2001)
– Moordwijven (2007)
Interview
Moordwijven werd met een krap budget gedraaid. Hoe is dat gegaan, heeft u zich vaak beperkt gevoeld in uw keuzes? Of bent u daardoor juist trots op wat u bereikt heeft?
Moordwijven had inderdaad een budget van tussen de 3 en 4 miljoen Euro moeten hebben. Het is een film die zich op in een superrijk milieu afspeelt en alles, lokaties, kleding, props, moet daaraan voldoen. Oorspronkelijk zou Moordwijven een CV film worden, maar door getraineer van het Filmfonds lukte dat niet meer. Vervolgens liet de suppletieregeling op zich wachten en zagen wij ons genoodzaakt een groot risico te nemen door van start te gaan met de productie voor de helft van het beoogde budget.
We hebben alle risico’s wel goed proberen in te schatten, maar als je voor een laag budget draait heb je ook een flinke portie geluk nodig. Het mag niet te vaak slecht weer zijn, waardoor je uitloopt, lokaties mogen niet teveel kosten, kleding en props moeten voor weinig geld geregeld worden. Gelukkig zat het ons mee en was er een fantastische ploeg aan het werk die met simpele middelen een hoop voor elkaar kreeg.
Ik heb niet het idee gehad dat ik moest inleveren, behalve misschien in de hoeveelheid draaidagen, dat was af en toe wel doorbeulen. De film ziet er uiteindelijk uit alsof die voor een veel hoger budget gemaakt is.
Voor uw nieuwste film doet u wederom zelf de muziek, enkel Down werd door Paul M. van Brugge gescored, bent u een regisseur die controle wil hebben over ieder aspect van zijn films?
Ik wil graag controle houden over elk aspect van de film. Dat wil niet zeggen dat ik ook overal verstand van heb. Ik ben blij dat ik goede mensen heb voor de camera, kleding, art-direction etc. Wat de muziek betreft; dat vind ik zelf heel leuk om te doen, maar ik zou in Nederland niet veel componisten weten voor een project als Moordwijven. Bovendien was het ook een budget en planning kwestie.
Normaal gesproken werkte u met steevast Marc Felperlaan achter de camera, met uitzondering van Philip Hering voor Flodder 3 en de tv-serie. Bij Moordwijven was echter Guido van Gennep verantwoordelijk voor de beelden, vanwaar deze kentering?
Ik wilde eens een frisse kijk van iemand anders. Ik wilde weer verrast worden. Ik werkte niet alleen met Guido voor het eerst, maar met het merendeel van de crew was dat het geval. Tom de Mol (productie), Alette Kraan (kleding), Minka Mooren (Art Direction), Antoin Cox (geluid).
Was het moeilijk om de drie vrouwelijke hoofdrollen voor Moordwijven te casten, een verscheidenheid aan namen is destijds voorbij gekomen?
We zijn met tussenpozen een jaar bezig geweest met de casting. We hebben meer dan 100 actrices voorbij zien komen. Het was lastig om 3 actrices te vinden die ook in speelstijl goed bij elkaar pasten en die elkaar aanvulden. Bovendien moesten ze er ook uitzien als dames van tegen de veertig die zich hadden laten verjongen.
Heeft u zich nog bemoeid met de keuze van Di-Rect voor de titelsong of de clip van Jelle Postuma?
Ik heb Di-Rect altijd al een topband gevonden, en het nummer ‘Bring Down Tomorrow’ paste wonderwel bij het thema van de film. Het concept van de clip heb ik bedacht en is prima door Jelle uitgevoerd.
Verder zou ik u graag enkele vragen stellen over uw omvangrijke carrière:
U maakte Flodder zowel voor een bioscooppubliek als de tv-kijker. Wat zijn voor u de verschillen tussen het regisseren voor film en televisie?
In aanpak is er weinig verschil. De Flodderserie hebben we altijd op een filmische manier proberen te maken. Alleen de snelheid van draaien is veel hoger. Een aflevering moest in een dag of 3-4 gedraaid worden.
In de vroege jaren ’90 heeft u in de VS een aflevering van de Young Indiana Jones Chronicles geregisseerd. Hoe bent u destijds bij deze serie betrokken geraakt en hoe beviel u deze ervaring? Klopt het dat de betreffende episode nooit werd uitgezonden op de Amerikaanse tv omdat deze te gewelddadig werd bevonden?
Ik werd benaderd door de producent van de serie, Rick McCallum. Die had De Lift gezien en vond mij wel iemand voor een aflevering over vampiers. Ik heb er met veel genoegen aan gewerkt. Ik weet niet zeker waar de aflevering wel en niet vertoond is. Er waren wat problemen met de keuring omdat er veel bloed vloeide (wat wil je bij een vampierfilm?). Er is ook een gekuiste versie gemaakt, maar ik weet niet of ze die vertoond hebben.
In de zes jaren tussen Down en Moordwijven werden twee andere films van u aangekondigd waar we helaas niets meer van vernomen hebben, Deltastorm van producent Voorthuysen en Famous Last Words, geschreven door Simon de Waal. Deze laatste productie leek vrij vergevorderd te zijn, zo werden diverse nieuwsberichten omtrent de casting gepubliceerd, wat is destijds met dit project gebeurd?
Naar mijn idee waren de berichten over Famous Last Words te vroeg naar buiten gebracht. Zo had ik bijvoorbeeld nog nooit gesproken met Thomas Acda en Paul de Munnik, de beoogde hoofdrolspelers. Het script was nog niet in orde en is ook niet op orde gekomen. Van Deltastorm is er ook nog steeds geen goed script. Ik geloof dat er op dit moment weer aan gewerkt wordt.
Met wat voor een gevoel kijkt u terug op uw twee Engelstalige producties, Do Not Disturb en Down? Beschouwde u deze als een opstap naar Hollywood of werden deze films misschien gemaakt om First Floor Features van een zekere continuïteit te voorzien?
Ik had DND en Down niet nodig als opstap. Die had ik al met De Lift en Amsterdamned. Ik had wel veel zin Engelstalige films te draaien.
Ik doelde met deze vraag eigenlijk op een uitspraak die u eerder in het AD deed: “Terugkijkend had ik mijn laatste drie films Flodder 3, Do Not Disturb en Down niet moeten maken. Ik had in deze projecten niet al te veel vertrouwen.”
Wat er in het AD stond was geen goede weergave van wat ik gezegd heb.
Ik had Ab Zagt uitgelegd dat ik destijds een aantal scripts en filmprojecten had klaarliggen die ik misschien beter had kunnen verfilmen. Achteraf gezien was het misschien niet zo’n gelukkige keus om een derde Flodderfilm en een remake van De Lift te draaien. Ik had wel absoluut vertrouwen in die films en vond het erg leuk ze te maken.
Zou u in de toekomst nog een Engelstalige of Amerikaanse film willen maken?
Natuurlijk. Ik heb zelf een hele reeks Engelstalige scripts geschreven en die hoop ik ooit nog eens allemaal te maken.
Welke Nederlandse films van de afgelopen jaren vond u zelf de moeite waard, zijn er regisseurs in het bijzonder die u aanspreken?
Bij Zoop in Afrika heb ik me wel vermaakt. In Oranje vond ik ook wel een mooie film.
Wat mogen we in de toekomst nog van u gaan verwachten? Sint en De Rekening, waarvoor het sterke duo Pierre Bokma en Gijs Scholten van Aschat wordt genoemd, zijn recent aangekondigd; hoe staat het met deze producties?
Beide films zijn in voorproductie. Ze moeten nog gefinancierd worden. Sint is een dure productie. Pierre en Gijs hebben verder overvolle agenda’s en het is lastig een periode te plannen dat ze beiden kunnen.
Dick Maas en Hans Kesting op de set van Moordwijven
Reacties zijn gesloten.