Een onverwerkt jeugdtrauma, een postnatale depressie en een verplichte opname in een gekkenhuis. De film De gelukkige Huisvrouw, naar de gelijknamige bestseller van Heleen van Royen, schuwt geen zware thema’s. Toch moet de film uiteindelijk een positief effect hebben op de kijker. ”Mensen moeten de bioscoop uitkomen met hoop. Maar ook met de wetenschap dat we allemaal zomaar een keer gek kunnen worden.”

Liefde
Voor regisseur Antoinette Beumer draait de film over het geluk en ongeluk van dertigers Lea (Carice van Houten) en Harry (Waldemar Torenstra) om hoop. ”Ik geloof graag dat het leven zin heeft.” Torenstra: ”Hoe heftig de thema’s in de film ook zijn, uiteindelijk is het een liefdesverhaal. Je komt met geloof in de liefde de zaal uit. Het is ook wel een geruststellende gedachte, dat gekte controleerbaar is.”

Spannend
Beumer (bekend als regisseur van tv-series Hertenkamp en Willemspark) maakt met de boekverfilming haar debuut als speelfilmregisseur. Doodeng vond ze het op sommige momenten. ”Soms dacht ik; ik kan het niet, het lukt niet, maar daar kwam ik steeds weer uit. Ik heb in ieder geval het beste uit mijzelf en mijn omgeving gehaald.” Voor de première maandag is ze zenuwachtig, ”maar dat heeft niets te maken met de eerste keer”. ”Al is het je honderdste film, dan nog is een première spannend, denk ik.”

Boekverfilming
Hoewel het deels autobiografische boek van Van Royen door tienduizenden mensen is gelezen, is Beumer er niet gerust op dat al die mensen ook naar de bioscoop komen. ”Het liefst ga ik alle deuren langs om mensen van de bank te trekken.” Ze vreest dat alleen vrouwen zich door het verhaal aangesproken voelen. ”Ik heb er heel erg hard aan gewerkt om de film ook voor mannen interessant te maken. Ik vind het geen vrouwenfilm, maar ik heb de schijn natuurlijk wel een beetje tegen.”

De film is bewust op bepaalde momenten anders dan het boek. ”Ik wilde geen film maken over Heleen van Royen en haar depressie. Deze film overstijgt haar verhaal. Het gaat over Lea en Harry en niet over Heleen en Ton van Royen.” Het verhaal staat ook opvallend dicht bij de regisseur zelf. ”Je kunt wel denken dat je gelukkig bent, maar onverwerkt verdriet komt onherroepelijk een keer omhoog. Dat heb ik zelf meegemaakt. Eigenlijk gaat deze film net zo goed over mij als over Carice als over Heleen.”

Heftig
Een van de heftigste scènes in de film is de helse bevalling waar Lea lichamelijk en geestelijk niet ongeschonden uitkomt. Zowel Beumer als Torenstra omschrijven die expliciete, rauwe scène als schokkend met een doel. ”Die bevallingsscène moest zo heftig om te kunnen begrijpen waarom Lea zo diep in een depressie stort.” Beumer, moeder van twee: ”Mensen vertellen niet snel hoe zo’n bevalling écht is, en het laten zien gebeurt nog minder. Na mijn eerste bevalling was ik ontzettend kwaad. Waarom heeft niemand mij dit verteld?, dacht ik.” Torenstra: ”Het is geen horror maken om niets.” Hoe heftig de scène ook is, het lijkt hem niet nodig zwangere vrouwen af te raden de film te bekijken. ”Als je dit gezien hebt, kan het alleen nog maar meevallen.”

De gelukkige Huisvrouw beleeft maandag zijn feestelijke première in Tuschinski in Amsterdam en draait vanaf donderdag in de bioscopen. Bekijk later deze week een videoverslag van de première op NeerlandsFilmdoek.

Bron: ANP