De film Süskind van regisseur Rudolf van den Berg is zondagavond succesvol in première gegaan in Het Muziektheater te Amsterdam. Na afloop werden de makers getrakteerd op een staande ovatie.
1942. In het door de nazi’s bezette Amsterdam besluit de joodse Walter Süskind handjeklap met de SS te spelen. Het is een levensgevaarlijk kat- en muisspel, waarmee hij honderden kinderen van transport naar de concentratiekampen weet te redden. Terwijl de razzia’s toenemen en het net zich verder sluit rond de joodse gemeenschap, riskeert Walter alles wat hem lief is en toont hij de moed van een held.
De titelrol wordt gespeeld door Jeroen Spitzenberger (Bloedverwanten, Alles is Liefde). Daarnaast zijn er rollen voor Karl Markovics, Nyncke Beekhuyzen en Nasrdin Dchar.
Süskind is vanaf komende donderdag te zien in heel Nederland. NeerlandsFilmdoek publiceert woensdag een recensie van de film. Lees hier een interview dat we in aanloop naar de film hadden met de makers.
Gisteren naar de premiere van Süskind geweest in het Muziektheater in Amsterdam. Wat vond ik ervan? Nou, het volgende – ik heb niks tegen Marokkanen – maar wat doet een Marokkaan in een film over de WO II? Hij speelt dan wel een jood, maar hij ziet er uit als een Marokkaan (met die gekleurde krullenkop van hem). Er waren toen helemaal geen joden uit dat gebied in Nederland, alleen maar blanke joden. Het is zoiets als een indiaan casten als riedder in een middeleeuws verhaal.
Enfin, voor de rest hebben wij een soortgelijk verhaal al jaren geleden gezien (Schindlers list van Spielberg) en dit lijkt een beetje op een overbodige toevoeging.
Daarbij mag toch niet vergeten worden dat het verzet in Nederland uiterst belabberd is geweest (van zowel de overheid als de bevolking – alsmede het koningshuis dat het hazenpad koos) getuige het feit dat in Nederland, per hoofd van de bevolking, de meeste joden zijn afgevoerd.
Hoe werd er overigens geacteerd? Typisch Nederlands, je ziet dat ze acteren. Toegeven, de hoofdrol speler deed het erg aardig – leuke acteur; zijn Oostenrijkse tegenspeler was verreweg de beste acteur op de set. De kinderen kregen na afloop veel lof toegezwaaid voor hun prestatie, die ik ver onder de maat vond (in vergelijking met hoe kinderen in Amerikaanse films acteren).
De muziek was erg mooi.
De special effects warren ronduit slecht. Stel, je schiet met een grote (op een motor met zijspan gemonteerde) mitrailleur op iemand, dan gebeurt er wel wat hoor. Dan vliegt zo’n lijf in stukken uiteen, alsof hij met met een onzichtbare kettingzaag in stukken wordt geragd. En verder gebeurt er dan ook wat met de omgeving, die spat in duizenden stukken uit elkaar. In deze film? Je zag alleen iemand neervallen. Realistisch hoor.
Dat was het wel.
Veel kijkplezier,
Buurman Bijkaart
Wat een onzin. Dit is voor mij verreweg de beste film die de afgelopen jaren in Nederland is gemaakt.
Fantastisch geacteerd (ook door de Marrokaan-vond ik juist leuk detail) en een verhaal dat vertelt moet worden. Geen overdadige effecten maar subtiel. Heftig en indrukwekkend, beklemmend, maar geen overdreven actie. Dat heeft de film niet nodig. Ik word er stil van en hoop de rest van Nederland met mij.
Werden er maar Nederande films van dit niveau gemaakt!
het is een heel mooi verhaal met onwijs ingeleefde personages, kortom een eerbetoon en visueel monument voor Walter Suskind
Alfred Walter Suskind