web analytics

De hoogte- en dieptepunten van 2012

Reacties zijn gesloten

Amsterdam, 24 juli 2012<br /> JEROEN WILLEMS<br /> Acteur<br /> Foto Felix KalkmanPaul Verhoeven maakte een film met het publiek, Ate de Jong keerde terug als regisseur in de Nederlandse filmwereld en de miljoenenproductie Koning van Katoren ging geruisloos ten onder. 2012 was een opvallend jaar, met hoogte- en dieptepunten. 

Dieptepunten

– Negeren familiefilm
Jaarlijks blinken jury’s en selectiecommissies uit in het maken van zogenaamd artistiek verantwoorde keuzes om zo geforceerde statements te maken. Dit jaar maakte de jury van het Nederlands Film Festival er een potje van door enkele uitstekende films van vaderlandse bodem niet te bekronen of zelfs compleet te negeren. De Nederlandse familiefilm, dit jaar sterk gerepresenteerd door onder andere Achtste-Groepers huilen niet, Kauwboy en Brammetje Baas, kwam in geen enkel lijstje voor. Dit terwijl de mager gerecenseerde, matige en totaal niet bezochte arthouse-film Het Meisje en de Dood rijkelijk beloond en bewierookt werd.

– Cultuurbezuinigingen
Het waren al zware tijden voor de culturele sector, maar sinds de installatie van het nieuwe kabinet verschenen er alleen nog maar meer rampzalige berichten in de pers. Zo is men voornemens het Mediafonds op te heffen en wordt er nog meer gekort op de publieke omroep. Gelukkig wil de tweede kamer – na veel getouwtrek – wel kijken naar de mogelijkheden voor een tax-shelter of soortgelijk initiatief, maar concreet is er nog niks. Het zijn in ieder geval moeilijke tijden.

– De dood van Jeroen Willems
Het had een feestelijke dag moeten worden, 3 december 2012. Maar het werd een van de zwartste uit de vaderlandse filmgeschiedenis. Tijdens een repetitie voor het jubileum van het 125-jarig bestaan van Carré viel Jeroen Willems plots neer. De pas 50-jarige acteur overleed niet veel later aan de gevolgen van een hartstilstand. Volledig onverwacht, in de bloei van zijn leven. Twee maanden daarvoor was hij nog het stralend middelpunt van het Nederlands Film Festival geweest, waar hij niet alleen een Gouden Kalf won, maar ook Gast van het Jaar was. Niet alleen de filmwereld reageerde geschokt op het nieuws, heel het land stond even stil. Ook wij zijn er nog steeds beduusd van.

Hoogtepunten

– De familiefilm
Volledig genegeerd door de jury van het Nederlands Film Festival, maar misschien wel het meest positieve aan 2012; de verdere opmars en versteviging van de basis van de Nederlandse familiefilm. Het genre staat zowel nationaal als internationaal sowieso al goed aangeschreven, maar dit jaar werden er wel erg veel uitstekende jeugd- / familiefilms gemaakt. Tony 10, Achtste-Groepers huilen niet, Kauwboy, Mijn Avonturen door V. Swchwrm, Brammetje Baas, Mees Kees, Nono, het Zigzag Kind en De Groeten van Mike! zijn allen de moeite meer dan waard. Mees Kees was met zo’n 550.000 bezoekers ook lange tijd de best bezochte Nederlandse film van het jaar, maar Alles is Familie gooide vlak voor de jaarwisseling nog roet in het eten. Volgend jaar staan onder andere SpijtDe Groeten van de Chemo en Bobby en de Geestenjagers gepland.

– Nieuwe talenten
2012 was qua bezoekersaantallen een teleurstellend jaar, maar zorgen voor de toekomst hoeven er niet direct te zijn. Een aantal regisseurs zetten zichzelf dit jaar op de kaart met eens sterke debuutfilm. Max Porcelijn maakte het droogkomische Plan C, Boudewijn Koole het ontroerende en internationaal veel geprezen Kauwboy, Anna van der Heide het innemende Brammetje Baas en Sacha Polak debuteerde met het meeslepende en eigenzinnige Hemel. Allemaal films die een groter publiek hadden verdiend. Het zal deze getalenteerde makers ongetwijfeld gaan lukken de komende jaren.

Foto: Felix Kalkman