web analytics

Recensie: Valentino

Reacties zijn gesloten

valentino

Dino Valentino’s (Najib Amhali) leven loopt op rolletjes. Hij is een succesvolle Maserati-verkoper, heeft plezier in zijn werk en maakt ook nog eens een goede kans op een grote promotie. Daarnaast heeft hij een prima relatie met Monique, de dochter van zijn baas. Maar als zij hem ten huwelijk vraagt, brengt dat Dino in een lastig parket, omdat zijn leugentje om bestwil hierdoor  dreigt uit te komen. In werkelijkheid is Dino namelijk geen Italiaan, maar een Marokkaan. Als hij vervolgens ook nog eens niet kan weigeren zich aan de Ramadan te houden, vervalt hij van de ene smoes in de andere leugen om zijn recente vreemde gedrag te verklaren. 

Overtuigend
Amhali speelt na wat uitstapjes in de filmwereld (Shouf Shouf Habibi, De President) voor het eerst een hoofdrol. De rol van sympathieke, beetje patserige  jokkebrok, die zijn Italiaanse imago hoog probeert te houden door het reproduceren van Italiaanse filmcitaten, gaat hem gemakkelijk en overtuigend af. Tegenspeelster Elise Schaap (Hard tegen Hart, Bridge Flight), die in een When a Man loves a Woman-achtige kennismakingsscène wordt geïntroduceerd, is een goede tegenspeelster voor Amhali.

Ongecompliceerd
Je Marokkaanse afkomst (denken te moeten) verloochenen in een land dat door de bank genomen niet al te dol is op Marokkanen, kan een interessant filmgegeven zijn. Het zou een mooie bespiegeling kunnen opleveren, zoals we dat soms ook kennen van Amhali’s cabaret. Maar Valentino heeft niet de intentie om meer te zijn dan een romantische komedie. Het is dan ook jammer dat je de meeste grappige situaties al wel kent, als je de trailer hebt gezien.

Valentino is best vermakelijk, maar laat je nooit van je stoel rollen van het lachen of ook maar een moment twijfelen aan de koers van het plot. De soms clichématige dialogen kun je als kijker bij tijd en wijle zelf invullen. Drie keer hetzelfde verzoek doen aan je vrienden geeft dan misschien wel enige wanhoop of noodzaak aan, maar haalt ook onnodig het tempo uit de film, die over het algemeen wel voldoende vaart kent. Remy van Heugtens eerste grote film verrast niet en sleept ook niet echt mee. Maar misschien hoeft dat ook allemaal niet. Valentino is een prima bankhangfilm voor een avondje ongecompliceerd kijkplezier met een pizza of een bord couscous op schoot.

Waardering: ** 1/2

Een gedachte over “Recensie: Valentino

  1. Wat n verschrikkelijke flauwe film. Om een klucht lach je nog eens , maar om deze film ECHT NIET. WAARDELOOS!!!!!!

Reacties zijn gesloten.